Կարդալ Բորխեսի «Երկու թագավորները և նրանց երկու լաբիրինթոսները» պատմվածքը նշանակում է մտնել լաբիրինթոս, ընկղմվել գիտակցության առակի մեջ:Եվ իսկապես Բորխեսին հասկանալը մի փոքր ավելի բարդ է։ Ստեղծագործությունը վերլուծելով՝ կհասկանանք, որ հեղինակը դրական չի վերաբերվում ո՛չ առաջին արքայի արարքին, ո՛չ երկրորդ։ Առաջին արքան ցանկանում էր ցույց տալ իր ուժը, կարողությունը։ Երկրորդը, չհանդուրժելով արքայի վերաբերմունքը, վարվում է ավելի... Continue Reading →

Կրթությունը կյանքի պատրաստություն չէ, կրթությունն ինքնին կյանք է: Ձախողումը ուսուցողական է: Մարդ, ով իսկապես մտածում է, իր ձախողումներից այքան բան է ստանում, որքան հաջողություններից: Պարզել, թե ինչ է հարմար անել և ապահովել անելու հնարավորությունը երջանկության բանալին է: Մենք միայն մտածում ենք այն ժամանակ, երբ բախվում ենք խնդիրների: Առանց որոշ նպատակների և դրանց հասնելու որոշակի ջանքերի... Continue Reading →

անգլերեն-հայերեն Մենք բոլորս մեկ աշխարհի քաղաքացիներ ենք, բոլորս մեկ արյունից: Ատել մարդկանց, քանի որ նրանք ծնվել են մեկ այլ երկրում,քանի որ խոսում են այլ լեզվով, կամ որ նրանք այլ տեսակետ ունեն այս կամ այն ​​թեմայի շուրջ, դա մեծ հիմարություն է: Հրաժարվե՛ք, աղաչում եմ ձեզ, քանի որ մենք բոլորս հավասար ենք: Եկեք միայն մեկ վերջնանպատակ ունենանք՝... Continue Reading →

ռուսերեն-հայերեն Երիտասարդների մոտ պետք է անընդհատ թարմացնել ոսկե կանոնը. «Ոչ մի անձնական բան»: Այնպես լիներ, որ ամենուր քեզ կարողանայիր պաշտպանել Բարոյականության անվան տակ մենք հասկանում ենք ոչ միայն արտաքին պարկեշտություն, այլ նաև ներքին դրդապատճառ: Տգիտության հակաթույնը կրթությունն է, որով երիտասարդների հոգիները պետք է սնվեն դպրոցներում: Համարեք դժբախտ այն օրը, երբ դուք ոչ մի նոր բան... Continue Reading →