Հովհաննես Թումանյանը իր քառյակներում ամենից շատ խոսում է մարդու ագահության մասին, կապում է նրան տիեզերքի հետ, երբեմն մտորում է ՝ այստե՞ղ է լավ, թե երկնքում: Մի շարք քառյակներ նվիրված են բնությանը, հայրենիքին: Այնքան է կապված բնության հետ, որ նկարագրում է կնունքը. իսկ կերպարները ամբողջովին բնության երևույթներ: Քառյակներում շատ է քննադատում վատը, վատ գործերը, անարդարությունը: Իմ... Continue Reading →

Ամպի տակից ջուր է գալի,Դոշ է տալի, փըրփըրում.Էն ո՞ւմ յարն է նըստած լալիՀոնգուր-հոնգուր էն սարում։ Ահա հենց այս տողերով էլ հայտնի է Թումանյանի «Անուշ» պոեմը: Դիտելով օպերան, այնուհետև կարդալով ու քննարկելով այն՝ հասկացել եմ, որ իմ սիրելի ստեղծագործությունների շարքին է ավելացել: Հեղինակը ներկայացնում է հասարակության մտածելակերպը, անհատի ուժեղ ու թույլ կողմերը և իհարկե հավերժական սերը:... Continue Reading →

Պետական կառավարման ձևը, նեղ իմաստով, պետական իշխանության բարձրագույն մարմինների կազմակերպումն է (պետության մեջ գերագույն իշխանությունը կազմակերպելու միջոց), լայն իմաստով, պետության բոլոր մարմինների կազմակերպման և փոխգործակցության միջոց է։ Կառավարման ձևը չպետք է շփոթել պետական կառուցվածքի ձևի և պետության քաղաքական ռեժիմի հետ։ Բոլորը միասին, այդ երեք բնութագրերը լրացնում են միմյանց և նկարագրում պետության ձևը, Կառավարման ձևը ցույց է տալիս։... Continue Reading →

Ուրախություններն ու դժվարությունները ճամփորդի միակ ուղեկիցն են։ Իսկ կատարելությունը սիրելը հեշտ է, նրան հասնելը` անհաս ճանապարհ... Սիրի՛ր այն, ինչ կա: Կատարելությունը հենց դա է... Մենք ենք կառավարում մեր էմոցիաները, թե դրական, թե բացասական: Երկուսն էլ մարդուն անհրաժեշտ են: Երբ ինչ-որ բան չի ստացվում, մտածի՛ր՝ արդյոք իսկապես չի ստացվում, թե՞ չեմ ցանկանոում, որ ստացվի, ու միանգամից... Continue Reading →

Սե՞րն է կարևոր, թե՞ համոզմունքը... Սերը նաև համոզմունք է, իսկ համոզմունքը երբեմն միայն կարծիք, պատկերացում, բնավորություն, որն ինչքան էլ գեղեցիկ ու վեհ լինի, միանշանակ չէ որ կհասնի սիրուն։Ո՞րն է առավել: Ընտրությունը ձերն է, ու ձեր որոշումն է կարևոր: Ինչպես յուրաքանյուր արարք այս աշխարհում, այդպես էլ դավաճանությունը ունի իր պատճառները և բացատրությունները, երբեմն դրանք ընդունելի են... Continue Reading →

Չնայած չէր ցանկանում, բայց մեկ-մեկ էլ մորեղբայրս ինձ տանում էր անտառ. անտառում դիտմամբ «կորցնում էր» ինձ. որ մենակ մնամ. սովորեմ չվախենալ։ Երբեմն լինում են պահեր, երբ սարսափելին գրավում է մարդուն հետաքրքիր տեսարանի պես, և մարդ անդիմադրելի ցանկությամբ ուզում է տեսնել այն, թեկուզ վտանգի իրեն։Երբ գրկում էի նրան՝ այդ նազելի էակին, և նայում լեռնային աղբյուրների նման... Continue Reading →

Եթե դա ճիշտ է ինձ համար, ապա դա ճիշտ է։ Եղեք ազատ մտածող և մի ընդունեք որպես ճշմարտություն այն ամենը, ինչ լսում եք: Անհրաժեշտ է, որ երեխաները աստիճանաբար զարգանան իրենց դիրքին, իրենց սպասվող հանգամանքներին համապատասխան, որպեսզի սովորեն կյանքի բեռը հեշտությամբ կրել։ ստորադասականՄի մարդ, ով իսկապես մտածում է, իր անհաջողություններից սովորում է ոչ պակաս, քան հաջողություններից: - ստորադասականՄենք... Continue Reading →