Հոկտեմբերի 16-ին սկսվեց իմ ՝ դեպի Ստամբուլ , ճանապարհորդությունը: Նպատակն էր ճանաչել մշակութային Ստամբուլն ու ծանոթանալ Պոլսի հայ համայնքի հետ: Բարև, Ստամբու՜լ Հաղթահարելով երեսուն ժամը և հիանալով անծայրածիր Թուրքիայով՝ վերջապես հասանք Ստամբուլ: Մեզ այնտեղ դիմավորեցին Կենդրոնական վարժարանի սովորողները: Այդ մի քանի օրը մենք դառնալու էինք նրանց ընտանիքի անդամ: Այսպիսով, ինձ հյուրընկալեց Մելիսան, ում ընտանիքը, ցավոք,... Continue Reading →

20.09.2019 թ., առավոտյան ժամը 8-ին, մեր խումբը՝ ընկեր Հերմինեի և ընկեր Անդրանիկի գլխավորությամբ , շարժվեց դեպի Արցախի Հանրապետության Քաշաթաղի շրջանի Արտաշավի գյուղ: Առաջին կանգառը եղավ Եղեգնաձորում: Նախաճաշեցինք և շարունակեցինք մեր ճանապարհը: Երկրերդ կանգառը եղավ Շաքիի ջրվեժը: Դե ինչպե՞ս կարող էինք անտարբեր անցնել նրա կողքով: Ի՞նչ խոսք. գրավիչ է և զարմանալի... Մի փոքր հանգստանալուց հետո արտասանեցինք... Continue Reading →

Սեպտեմբերի մեկ, Արագած. այն օրերից մեկը, որին անհամբեր սպսում էի: Այս սեպտեմբերը առանձնացավ բոլոր իմ ունեցած սեպտեմբերներից: Այս տարի, ոչ թե դպրոցի բակում միջոցառման մասնակցեցի, այլ Արագածի Քարե լճի մոտից մեկնարկ տվեցի նպատակներիս իրականացմանաը: Լճի մոտ արտասանեցինք Ե. Չարենցի «Ես իմ անուշ Հայաստանի» բանաստեղծությունը: Եվ ժամը 10:30 սկսեցինք բարձրանալ Արագածի հարավային գագաթը: Քայլելով դեպի վեր՝... Continue Reading →

Հուլիսի 9-ին, ժամը 9:00-ին «Ժայռ» ռազմամարզական ճամբարը մեկնարկեց իր ուղևորությունը դեպի Սևան: Երեխաների հետ ծանոթ չէինք, սակայն, երբ եկավ կիթառը, բոլորը սկսեցին խոսել և շփվել: Ճանապարհին կանգ առանք Արգելում: Այն ՀՀ բոլոր ՀԷԿ-երից ամենահզորն է: Այնտեղի պետի տեղակալը ծանոթացրեց իրենց աշխատանքին: Դրանից հետո շարունակեցինք ճանապարհը: Հասնելուն պես, տեղավորվեցինք , ծանոթացանք տարածքին, ապա շրջան կազմեցինք և... Continue Reading →